Canım Medine Şiiri - Ali Kılıç Kakiz

Hayalini kurdum durdum ta öncelerden.
Bu aydınlık şehri düşünüyordum ben.
Peygamber yurdu ah canım canım Medine!

Vadilerinde kıvrım kıvrım dökülür sular,
Pınarlarında oluk oluk rahmet akar, akar.
Kutlu şehir canım canım güzel Medine!

Rahmet yelleri eser dağlarının başında,
Pak toprağını öpemedim genç yaşımda.
Şerefli onurlu ah canım canım Medine!

Yükseliyor minarelerinde hoştur sedalar.
Güzelliğini süsler nağme nağme sevdalar.
Risalet yurdu, ah canım canım Medine!

Göz kamaştıran kubben başka bir zarafet.
Kıyamete kadar akacak senden nuru letafet.
Kutlu nurlu şehir ah canım canım Medine!

Sana aşık olan gönüller yanıp tutuşuyor,
Salkıyamam gerçeği göz yaşım kurumuyor.
Şehirler sultanı ah canım canım Medine!

Ufkunda yükselir gönülleri alt üst eden nur.
Cihan güzelliğini seyretsin gül gülümse dur.
Kudretsin ümitsin ah canım canım Medine!

İnan senin o güzelliğin söze dökülmüyor.
Milyonlarca beşer sel olmuş sana geliyor.
Aydınlık yaren şehir canım canım Medine!

Allahım Habibinin sevgisini doldur kalbimize,
Muhammed gülüne kavuşmayı nasibeyle bize.
Ukbada da güzelsin ah canım canım Medine!
_________________

Medine-i Münevvere / Uhud 1401 H.