Bir ateş bağrımda yanıp tütüyor,
Senden ayrılalı canım Mahzuni.
O yiğidim Beştaşlar’da yatıyor,
Dakikam, saniyem, anım Mahzuni…
On beş yıldır hasret iken sazına,
Bu halk derman idi yürek sızına,
Kimler sarılmadı senin sözüne,
Sağım solum dört bir yanım Mahzuni…
Bilimle yoğurdun ince yolunu,
Kötü söze çevirmedin dilini,
Harama sürmeden bir kez elini,
Bu bedenim, kanım, tenim Mahzuni…
DUYGUN’i garibin dostu olmuşken,
Dost badesin ellerinden almışken,
Seni tanımakla yüzüm gülmüşken,
Asla dolmayacak yerin Mahzuni…
06/05/2009
Erol Duygun
Kayıt Tarihi : 16.6.2017 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!