Canım Kurban Sana Şiiri - Tahsin Koç

Ya Muhammed, camım kurban olsun sana
Bütün varım, yoğum, kurban olsun sana
Aile evlat iyalım, hepsi kurban olsun sana
Ya Muhammed, n’olursun şefaat eyle bana

Bir kemse beni, çok sevmedikçe, annesinden
Bir kimse beni, çok sevmedikçe, babasından
Bir kimse beni, çok sevmedikçe, öz canından
Buyurmuşsun ki, kâmil imana ermiş olmaz

Ya Muhammed, neyleyim servetimi varımı
Çok çalışıp kurtarmalıyım, ahreti mi yarını
Ben istemem, bu dünyanın sevgisini yârini
Ya Muhammed, canım kurban olsun sana

Ya Nebi; Ziynetle süslediler yaldızlı günahları
Ya Resul; Reklam ettiler bütün kapalı günahları
Ya Ekrem el Erkemin; Aldılar gariplerin ahlarını
Ya Muhammed, n’olursun şefaat eyle bizlere

Bilirim ki; Sana gelmek, seni sevmekten geçer
Seni seven, bütün maldan, candan, serinden geçer
Canda serden geçen, ümmetin elbet kalmaz naçar
Ya Muhammet, naçar olmayan kâmil olur elbet

Tahsin gece, gözyaşıyla müracaat eder kapına
Hayran oldu, müjgân oldum, o mübarek yapına
N’olursun beni, hizmetçi ümmet eyle kapına
Ya Muhammed, canım kurban olsun sana

Ankara- 21.04.2012