Canım Köyüm Şiiri - Selaattin Çoban

Yillarca o yörenin kazanını kahrını çektin
Arpayı buğdayı kara kotan öküzle ektin
Misafir perverliğinle ardahandada tektin
Varlığın dostlara güvendir canım köyüm

Altıay sürekli karın kışın altında kalırdın
Karınca misali yazdanda tedbirini alırdın
Ortalama nekarda misafir gelir bilirdin
Varlığın dostlara güvendir canım köyüm

Sıkıntılıydın ama onlarca memur çıkardın
Kızlarımızda okusun diye tabuları yıkardın
Bazı dünür dostların çocuklarına bakardın
Varlığın dostlara güvendir canım köyüm

Yazları kurak kışları amansız çok sertti
İnsanları hep sözünün arkasında mertti
Akrabanın dostunun derdide sana dertti
Varlığın dostlara güvendir canım köyüm

Köyüm sen benim gözümde bir incisin
Vatan severliğinde herzaman biriincisin
Düşmana karşi uyanık hemde bilinçlisin
Varlığın dostlara güvendir canım köyüm

Çobanım namım olsun diye yazmıyorum
Aslını inkar edene düzelir diye kızmıyorum
Asla başkalarının kuyusunu kazmıyorum
Varlığın dostlara güvendir canım köyüm.