Canım Kızım Şiiri - Orhan Çevik

İki can, iki sevda, iki umutsun artık
Yolunda güller açan bahtı güzel
Cihanda büyüyen leylak bahçesi
Güneşle yeşeren gönül meyvesi
Gülleriyle sevinen taze gül
Elimde açmış bir adet gül
Bereketli olsun ömrün, sen ise hep gül

Seni yetiştiren bahçıvana küsme gül
Saksına küsüp solma ey gül
Dinler zaman seni sevgiyle aşk ile
Kulak ver geçip giden yıllarım
Adıyla başladı, adıyla büyüyecek dallarım

Bizi ayıramayacaksın kimsesiz yazılarım
Kimsesizlerin kimsesi var iken umutlarım
Gelinciklerim açacak kıpkırmızı yollarında
Sen daha da yeşereceksin omuzlarımda
Dualarım olacak ummadığın anlarında
Ve sen;
hep güleceksin zamanın kollarında.

Koşacaksın, hiç durmayan sular boyu
Bebelerin olacak belkide; hemde diz boyu
Umutların sönmeyecek asırlar boyu
Süslesin hayallerin, sevdanı hayat boyu

Şimdi seninle yaşlanmışlığımın o kısa yolu
Mesafemiz sen de her daim bir el boyu
Yeşerdi ektiğin umutlar bak; bir bir
Yanındayım hayat boyu söz bir, Allah bir
Yemin olsun ki her daim bu ellerimiz bir
İnan bana inan gönüller bir ki sözler de bir…

Yolunda büyüdü umut tanelerim
Gözlerim seninle karşıladı baharın gelişini
Pencelerim seninle açıldı gökyüzüne
Seninle dinlendi yorulmuş gönül sermayem
Uzanırken boylu boyuna zamanla birlikte
Seni sayıklarım yazamadığım her hece
Oysa çok beklerdim başında gündüz gece
Ellerimdeydi ellerin sonsuzluğa dek
Güller açar bahçemde gülen yüzüne denk

Seninle başladı gökyüzüm rengarenk olmaya
Kuzular bir başka,keçiler başka,ineklerim başka
Mutlu şehir bugün, kimseler ise bambaşka
Gönlün ömür boyu doysun sevgiye ve aşka
Sayıklarsan adımı tüm durmayan duraklarda
Durmayan duraklarda olsa, sakın yeise kapılma
Yanı başında olururum hemde yollar boyu
Senle doğdum,senle yaşarım,senle yaşlanırım,
Bir ömür boyu, bir ömür boyu…