Canım Kızım… Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Modanın emrine girdin gireli,
Sana edep satmaz pazarım, kızım!
Yüzüne cinneti sürdün süreli,
Sana hitab etmez azarım, kızım!

Çağdaş(!) okullara daldın, okudun;
Ne bir halı, ne de kilim dokudun.
Ha senin yoz halin, ha kuru odun..
Seçemem, seçemez, nazarım, kızım!

Bir kızın şiarı edep ve yuva;
Evin yok, barkın yok; caddeler ova!
Cehennem şımarır, sardınız şova!
Tartamaz halini izanım, kızım!

Utanmak kadında, kızda güzeldir..
Mecnun peşi sıra, Leyla ezeldir.
Senin kapıldığın bir deli yeldir;
Bir türlü tutamam suzanım, kızım!

İçim alev, alev; ruhumsa terler!
Kadından utangaç, çocuklar, erler!
Senin dilin arsız hayat ezberler!
Benimse lîsanım, îmanım, kızım…

Kadın sırdır, helâline açılır..
Nikâhlansan benzine nur saçılır..
Namahremden hayâ ile kaçılır..
Sana ölçü değil, mizanım, kızım!

Çoluğa, çocuğa karışma çağın;
Geçiyor üzümsüz, virane bağın..
Çalgıda, çengide üşür sıcağın!
Endişenle düştü hazanım, kızım…

Ayaklar altına alma cenneti!
Anneye biliriz haktan minneti.
Cehennem hoş görür kötü şöhreti;
Nasıl alevini kısarım, kızım?

Güzellik ziynettir, yüksek kırattan.
Örtünmek sur diker, çelik kanattan!
Bir çevirebilsen nefsi inattan;
Şahidin olarak yaşarım, kızım.

Sen gönül gözünü körelttiğinden,
Akıyor murdarlık dar eteğinden!
Belli şikayette bal peteğinden..
Yutamam bu zehri, kusarım, kızım!

Bilirim imandan vicdanın kanar!
Battıkça günaha içerin yanar!
Çocuklar gülmese babalar ağlar!
Hıçkırır, hıçkırır susarım, kızım.

Kariyer peşinde onca seneler,
Geçti de bitmedi, bol bahaneler..
Hayatın ucunda neler var, neler;
Uğrarsan boynuna asarım, kızım…