Canım Kendim Şiiri - Mustafa Doğan 2

Onca sene kahrımı çektin de of demedin
Huyum böyle sıkıya gelemem canım kendim
Acı tatlı günlerde bensiz lokma yemedin
Senden âlâ baş tacı bulamam canım kendim

Ne zaman dara düşsem ilk önce yetişirsin
Derdimle dertlenirsin acıyı bölüşürsün
Şu yüzüm gülsün diye canhıraş didişirsin
Bak öyle ayrı gayrı kalamam canım kendim

Ne yaşım umrundaydı ne umrundaydı boyum
Katlanmasa da kimse sana güzeldi huyum
Ben hiç büyümedim ki hep gencecik hep toyum
Bu yaşımda ihtiyar olamam canım kendim

Nikotinim eksilse duman duman efkârsın
Sigaramın ucunda şuh kahkahalı yârsın
Daha ne deyim sana canım İyi ki varsın
Sağlığından başka şey dilemem canım kendim

Hiç kimse çözemedi anlamadı sen kadar
Hiç kimseden görmedim senin kadar itibar
Aman boş ver bir tanem yaşayacak neler var
Sıkıntıyı üstüme alamam canım kendim

Benim yanımda paha biçilmezdir ederin
Bi daha mı gelecez hakkını ver minderin
Bak evi bile yokmuş o güzelim Dilber’in
Böyle zor soruları bilemem canım kendim