Canım Kardeşim Şiiri - Bekir Sami Ünsal

Canım Kardeşim
"Yusuf Ziya'nın aziz hâtırasına"

Aylardan ağustos, günden pazardı
Haberin gelince göğsüm daraldı
Yer Sarıtepe'de, artık mezardı
Ateşi söndürmez,gözümde yaşlar.

Emeksiz yol alınmaz himmette
Gece gündüz kaldı daim hizmette
İstemezdi, canlar kalsın zulmette
Dilerdi, haksıza çatılsın kaşlar.

Onyedi, sekiz, yirmi beş unutmam
Hâtıranı hafızamda uyutmam
Gözümden akan yaş, tutamam tutmam
Bundan gayri ağlamaklı gülüşler.

Birlikte yıllarca engeller aştık
Çile kazanından birlikte taştık
Hem yoldaş,arkadaş hem de gardaştık
Gerçek oldu birlikte, görülen düşler.

Yusuf: bilge, güzel,sabır demekti
En korktuğu; kul hakkını yemekti
Bu yolda sarfettiği, halis emekti
Bağrımda köz oldu sardığım taşlar.

Azimli, çalışkan hassas ruhluydu
Yurtseverdi, derdi derinden duydu
E. M. L. de temele o da harç koydu
Musallada tekbir aldı tüm başlar.

Haksöyler der o ne yılıp yoruldu;
Her engeli aşmaya, Hakk'a sarıldı
Bir amansız dertle bizden ayrıldı
Okusun Fatiha, tüm arkadaşlar.

Bekir Sami Ünsal
-Haksöyler-
17.08.2025