CANIM İSTANBUL'UM SEN ARTIK YAMALI BİR B ...

CANIM İSTANBULUM SEN ARTIK YAMALI BİR BOHÇA GİBİSİN

Canım İstanbulum dedim ya adın yeter seni çok ama çok özledim
Ağlıyorum senin bu haline bak sen hepimizin burnunda tütüyorsun
Nerede kaldı çocukluğumun izleri silinmiş bulamadım hüzünlendim
Bu yüzden haykırdım sesimide kimselere duyuramayınca ağladım

Seni ne hale getirmişler üzüldüm bende isyan ettim dayanamadım
Göz yaşlarımı içime akıttım yıllarca sustum isyanımıda hep gizledim
İstanbulum baktımki kaybolmuşsun eski halinide inan çok özledim
Baktım ki is olmuşsun istan olmuşsun ara dediler zayiden bulursun

Bu bir gerçekti üzüldüm is olmuşsun istanıda kendin ara bul dediler
Seni ne hale koymuşlar mantar gibi evler nasıl izin verdiler acımadılar
Yatağını sırtlayan kapına dayanmış kimsede bunlara dur dememişse
Senin güzelliğinide tarumar edip kendilerine hemen bir yem edivermiş

Senin taşın toprağın altınken ne hallere gelmişsinki acında gizlenmiş
Asıl İstanbulluları sürgünmü eylediler çapulcularda yerlerine yerleşmişler
Nerede eski İstanbulun beyefendisi nerede o eski saygın hanımefendisi
İstanbulum ben seni artık hiç gözlerim kapalı artık hiç dinleyemiyorum

Bizler her gözümüzü kapattığımızda seni hep parça parça bak çaldılar
Birde bu yetmezmiş gibi aralarında seni talan edip gülerek yağmaladılar
İstanbulum sana yedi tependen bakacağımız boş bir yerde bıramadılar
Mantar gibi nereden geldikleri meçhul kişilerde buralara evleri sıraladılar

İstanbulum nedense hiç kimse İstanbullu olarak sanada sahip çıkamadılar
Üzülmemek elde değil sana uyum yok yoksa neden köylerinde kalamadılar
Senin adına paha biçilemezken sen delik deşiksin bak senide yaraladılar
Taşını toprağını bir köstebek gibi kazdılar üzüldüm senide çok hırpaladılar

Her yanında yamalar yamalı bir bohça gibisin senin yürek acına aldırmadılar
Sende için için ağladın bizleride bak senide bir yamalı bohça gibi yamadılar
Nedense o yamada sağlam değilmişki bu yamada dikiş bile tutturamadılar
İstanbul'um ah o eski haline bir dönebilsen ölmeden bizlerde bir görebilsek

İstanbul'um seni sende yaşamayıda inanki çok özledik sana bir dönebilsek
Artık canım İstanbulum yamalı bir bohça gibi cins cins ne ararsan içerisinde
Bir haykırabilsek haydi geldiğiniz yere gerisin geriye dönünde bir diyebilsek
En büyük sensin sen bizlerin canısın diyebilsek ah değerini yüceltebilsek

Canım İstanbul İstanbulun gerçek beyefendilerine hanımefendilerine aitsin
Sen İstanbulsun sen İstanbulsun sen İstanbulumsun diye adını haykırabilsek

Reyhan Altaş