Canım İstanbul Şiiri - Enver Özkan

Benzeri bulunmaz değeri büyük,
Şehirlerin Şahı piri İstanbul,
Sırtında geçmişin hazinesi yük,
Tarihin sönmeyen feri İstanbul.

Dokuz tuğ misali yedi tepesi,
Takılmış yurduma kudret küpesi,
Olur mu haşa bunun şüphesi,
Uygarlık beşiği ser’i İstanbul.

Sultan Ahmet, Ayasofya Camisi...
Minareler doğruluğun alisi,
Yüşa, Eyyüb, Telli Baba velisi...
Erenlerin evi yeri İstanbul.

Ulubatlı Hasan, binlerce Mehmet,
Yatıyor Muratlar, Selimler, Ahmet...
Sevdalısı olan çeker mi zahmet?
Yiğitliğin gönül eri İstanbul.

Gülümser boğazı anne edalı,
Nakış nakış Sedef, Büyük Adalı...
Bülbülümsü Hacı Arif sedalı,
Zaten cıvıl cıvıl diri İstanbul.

Medeniyet taşır çifte köprüsü,
Yürekleri okşar medar törpüsü,
Gök kubbeye benzer zafer örtüsü,
Fatih’imin alın teri İstanbul.

Kız kulesi duvak giymiş de bekler,
Altın boynuz Haliç eteğin ekler,
Selamsız gemiler elbette tekler,
Gizem kapısının eri İstanbul.

Gönülde abide Molla Şemsettin,
Yaşıyor daima Sinan Sadettin...
Sonsuzluğa kadar bitmez servetin,
Sanat bahçesinde jüri İstanbul