Canım İstanbul

Bir gemi kalkarsa bu limandan.
Bakar kalırım ben arkasından.
Ben çoktan ayrıldım o limandan.
Benim gönlüm kaldı hala İstanbulda.

Ben şimdi uzaklarda kalan canıma.
Sessiz sedasız bakarım İstanbuluma.
Senden çok uzaklarda olsamda.
Ağlayan bir yüreğim var istanbulda.

Belki göremem İstanbulu buradan.
Hasret yakar içimi hiç durmadan.
Akar gözyaşlarım bana sormadan.
Ben ölmem İstanbulum sana kavuşmadan.

Gemiler geçerken hep buradan.
Haber almış gibi bakarım arkasından.
Bir çocuğun anasından ayrılışı gibi.
Ayırdılar beni canım İstanbulumdan.

Mutlaka sana kavuşacağım İstanbul.
Gözlerim açık gider kavuşamazsam.
Söz veriyorum döneceğim yaşarsam.
Seni çok özledim canım İstanbul.

Sensiz ne yüzüm güler nede özüm.
Bak ağlıyor sensiz iki gözüm.
Kızdım dostlara çevirdim yüzüm.
Seni seviyorum canım İstanbul.

Yüz çevirmem birdaha İstanbulum sana.
Ayrıldım deli diyorlar şimdi bana.
Kavuşacağım elbette birgün sana.
Kızma İstanbulum sakın sen bana.

Gelirsem birgün İstanbulum sana.
Yüz süreceğim taşına toprağına.
Hasret kaldım Emirgan ile Tarabyama.
Kurban olurum İstanbulum taşına toprağına.