Canım İstanbul Şiiri - Hüseyin Sönmez

Gönlümün içinde en güzel liman,
Gemiler,kayıklar yaklaşır her an,
Duyulur seninle,tatlı heyecan,
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.

Ayrı kokar gülün, senin nergisin,
Her demde sen varsın,senin nefesin,
Ulubatlı Hasan'la yükseldi sesin,
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.

Aşığım senin, gözüne,kaşına,
Rahmet kokan ekmeğine,aşına,
Kırlarında çiçeğine,taşına,
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.

Her ne istedimse,sen verdin bana,
Bir umut,bir ışık oldun bu cana,
Yıllarca içtim seni,kana kana,
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.

Seninle yeşerdi kuru çiçekler,
Hep sende gizlidir,o güzel renkler,
Seni söyler şarkılar ve türküler,
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.

Aklımdan çıkmıyor,bağların,bahçen,
Tarih kokar,her yanın,dört bir köşen,
Boğaz'ın,Haliç'in ve yedi tepen,
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.

Dünyanın hayali,Fatih'in eli,
İsmini sayıklar,kalbimin dili,
Gönlümün içinde aşkının seli,
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.

En güzel şeyleri,hep sende buldum,
Topkapı'da,Sultan Ahmet'te doydum,
Senin ocağında ben mutlu oldum,
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.

Seninle yaşadım,seni düşledim,
Sevgini ruhuma,her gün işledim,
Gönlümü seninle her an süsledim,
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.

Uzak dursun gözler; kem gözler senden!
Ne istersen iste,ne olur benden!
Tanrım korusun hep,seni kederden!
Güzel İstanbul'um,canım İstanbul.