Canım İstanbul Şiiri - Eyüp Taşova

Canım İstanbul! Sen ne güzelsin,
Türk’e yurt, sempatiksin, ezelsin
İki yakada, bir düğmesin sanki
Cihan barışına, köprüsün, kilitsin, canım İstanbul

Beldetün, Tayyibetün de işaretsin!
Dünyanın boğazında, namesin, incisin, nişanesin
Bütün sevgilere, kibarsın, aşinasın
Birleşse dünya kentleri, paha biçilmez baştasın, canım İstanbul

Peygamber hitap etti, hep sana hayran
Kostantin, İslambol oldu, ettik bayram
Tarihten geleceğe, köprüsün, ilim yurdusun
Medeniyetlere ayna, ufuklara ışıksın, canım İstanbul

Ne güzel komutandır, ne güzel erdir
Bu söz uğruna nice şehitlerin yattığı yerdir
Karalardan gemilerin yürüdüğü, burçlardan Ahmet’lerin uçtuğu yerdir
Eyüp El Ensari’nin, bağrında yattığı yerdir, canım İstanbul

Konuşulur namelerde, hecen senin
Dillere kılavuz, lehçen dilin senin
Sanatlara beşik, geçitlere eşiksin
Güzellikler fışkırır bağrında, güle âşıksın, canım İstanbul

Ezanlar, bir başka güzel okunur sende
Gelen gitmez, gören mest olur sende
Dünya durdukça, namusum, şerefimsin bende
İlimlere kapı, gönüllere yapısın, canım İstanbul

Süslüyor beldeni, bin bir çeşit tarihi eserlerin
Türk’ün malıdır diye, haykırıyor görkemli minarelerin
Güzelliğin, tarih öncesinden taa ki
Ben sana vurgun, bende kalacaksın baki, canım İstanbul

Bir başkadır her mevsim, seninle yaşam
Hatırlanır her köşesinde, Fatihler, Ulubatlılar, Paşam
Varsa nice engelleri, seninle aşam
Bir başkadır, İstanbul da yaşam, canım İstanbul

Sonu; bul’dur, düşün bulacağını
İlim, irfan, edep¬, edebiyat, ne kuracağını
Dünyanın boğazında bir elmas, açmış kucağını
Boğazı, Fatihi, Topkapısı, her yer sanat yapısı, canım İstanbul

Eyüp der; yerde birsin, benzetemem; Niyorka, ne Pekin’e
Değişmem bir taşını, hiç bir şeye, tekine
Göklerde Süreyya yıldızı, sende, ay ve güneşsin
Dünyada bulunmaz, ne benzeri ne de eşi, canım İstanbul

06.04.2006