Canım Fotoğraf Şiiri - Turgay Ünal

Yine, başlamışken aşk nöbetim,
Bilmem saat kaçıydı, gecenin.
Ne yapayım, bitmiyordu hasretin,
Gitmiyordu aklımdan, gözlerin.
Dayanılmaz bir hal alıyordu, ayrılık
Seni düşünüyordum çıldırasıya...
Sonra birden aklıma,
Fotoğrafın geldi, Papatyam
Elime alınca yüreğim sızladı,
Titredi dudaklarım,
Feri tükendi, tutamadı ellerim.
İşte o an tükendim
Öyle güzel bakıyordun ki;
Gamzen o kadar tatlıydı ki;
Öyle güzel sarılmıştın ki bana,
Unuttum herşeyi, canım fotoğrafta.
Kalmadı hüznüm, bitti acılar.
O mis kokunu çektim içime,
İpek saçlarına dokundum,
Tenin öyle beyaz ki;
Papatyam diyorum sana...
Ve artık ellerim semada
Dilimde ise sadece dua
ALLAH'ım eriştir bizi vuslata.