Canım Feda Vatana! Şiiri - Okan Cıldır

Hiç asker gelmezdi bu köye.
Gelivermişti aniden bir tabur.
Durdu zırhlı araç Adil amcanın evinin önünde,
İndi Salih Albay arkasında Mesut Üsteğmen..

Açtı kapıyı Adil Amca,
Bocaladı birden karşısında Albayı görünce.
Tanımıştı Salih Albayı hemencecik,
Nasıl tanımasın oğlum size emanet dediği adamı?

Gözleri doldu anında Adil Amcanın.
Ağzından çıkan son harflerle ve son bir umutla!
Hayırdır Asker ağa deyiverdi birden.
Albay suskundu, Başını öne eğdi
Gözünde ki son yaş yere damlayıverdi.

Aldı Adil amcanın elini hızlı bir hamleyle.
Öptü içini çekerek, koydu başına.
''Babam'' dedi.''Sen bir oğlunu yolladın''
''Bak ben sana bir tabur oğul getirdim''

Adil amca çaresiz, gözleri yaşlı
Hayattaki tek varlığı oğlu Mehmet.
Yoktu artık düşmüştü Vatan toprağına.
Çaresizdi, Çelik kaşları ip gibi gevşemişti.

Kendine geldi Adil amca,
Mehmedinin veda konuşması geldi aklına.
'' Allaha Emanet ol Baba''.
''Şehit olmaya Gidiyorum''.

Kokusunu duydu Mehmedin.
Albay Mehmet kokuyordu.
Üsteğmen Mehmet kokuyordu.
Mehmet artık toprak kokuyordu.

Mehmedim Vatana feda olsun.
Bir canım kaldı oda feda olsun.
Vatan yeterki vatan kalsın.
Yüz canım olsa o da feda olsun.

Düşüverdi Adil Amca olduğu yere.
Son sözlerini tutarcasına düşüverdi.
Düşüverdi o da Vatan toprağına
Bir canı vardı onuda verdi...!

Yanında getirdiği türk bayrağı ile,
Örttü Adil amcanın üzerini Albay.
Selam durdu bütün tabur,
Selam durdular bu kocaman adama..

Askerlerine döndü Albay,
''Şunu sakın unutmayın, Varolduğunuz millet
Bir milletten çok daha ötedir''
''Ne mutlu Türküm diyene''...! !

Ve tekrar selam durdu.
Yaşlı gözlerinden akan damlaların biriktiği dudaklar
Son kez kıpırdadı.
''ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ''