Munzur'un karları eriyip akar,
Hırçınlaşır Fırat etrafın yıkar.
Nevruzu sümbülü mis gibi kokar,
Koklayıp bağrıma sokasım gelir.
Şimdi eteklerde Nevruz zamanı,
Tren düdük çalıp salar dumanı.
Öyle özledimki ben ERZİNCAN'ı,
Aylarca oturup bakasım gelir.
Renga renk dağları moru,sarısı,
Kavuştum sılama dosta darısı.
Bir çöpüne zarar verse birisi,
Dünyayı başına yıkasım gelir.
Çağlayanda ruhum kuş gibi oldu.
Gönlümün arzusu yerini buldu.
Geriye dönerken gözlerim doldu,
Hüngüleyip yaşı dökesim gelir.
Kayıt Tarihi : 26.4.2010 19:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Fikret atak.
Sakal tutan meşakkatli bir yoldu.
Geriye dönerken gözlerim doldu.
Hüngüleyip yaşımı dökmek isterdim..
memleket hasreti,ahhhhhhhhhh,
yüreğinize sağlık,kalem ve yürek sesiniz hiç susmasın dost
sevgiyle kalın e mi
TÜM YORUMLAR (4)