canım efendim dilim varmıyor söz söylemeye
derdimi anlatmaya yüzüm yok
dergahına varıp yüz sürmeye
bedenim takatsız sensiz yürümeye
öylesine günaha boğulmusumkin
öyle sine senden uzak öylesine çaresiz
içimde elemle dolu
nefsiim esir almıs bedenimi
sanki pranga vurmuş gibi
ruhumda sen olmazsan
kalu beldan beri sahip cıkmasan
coktan toz duman olmusdum
cokdan alemden silinmişdim
nefsım ırak olmak ıster senden
bırakmak ister ellerım etegınden
tatlı olan harama kosmak ister
inkara varmak ister
bir bıraksan yakami
ben benden cıkmak ister
canım efendım
bunca gafletde olmama ragmen
bunca gunaha sarılmama rağmen
vaz gecmedın benden
dayanmadın bir damla göz yaşıma
ben seni unutsamda sen unutmadın
ben vaz gecdim benlikden
sen vaz gecmedın
ananın cocuğa sahip cikdiği gibi
cobanın sürüsüne sahip cıkdığı gibi
ayırmadın beni süründen
canım efendim
can diyen ıhvanların arasındayım
yanıyor yüreğim
bakacak yüzüm yok
bakmaz oldum onlarada sen varsın diye
boynum bükük yüreğim yarali
benı bir ben biliyor bırde sen
gelmek istıyor ruhum sana
hem ağlaya ağlaya hemde yana yana
günahım engel nefsim paranga vurmus ayaklarıma
gah gülmekde gah ağlamakdayım halime
senden başka derman olmaz kımse derdıme
himet canım efendım
merhamet gül efendım
medet cana can katan can efendim
yüzüm yok varmaya
sen beni biliyorsun
ben senden habersiz
hem habersiz hem caresiz
derdime derman ol
yüreğime ferman kıl
sevdema yar
canıma can ol
can efendim
Kayıt Tarihi : 23.2.2008 01:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!