Canım Efendim Şiiri - Hanifi Kara

CANIM EFENDİM

Huzûr-u mahşerde şefaatinden
Bizi mahrum etme, canım Efendim.
Ne Kâbe’den, ne Ravza’dan, kıbleden
Senden ayrılmasın, yönüm Efendim.

Ondan emir alır O’na tapansın
Kırık gönülleri bir bir yapansın
Tevhid söyleyerek çenem kapansın
Hayır eyle benim, sonum Efendim.

Asırlar önceden haykırır sesi
Hayat bahşediyor O’nun nefesi
Resûl-üs sakaleyn zaman ötesi(*)
Bugünüm, yarınım, dünüm Efendim.

Sen öyle ki, âtidesin dündesin
Hiç şaşmaz pusulan kıble yöndesin
İki cihanda da dâim öndesin
İzzetim, vakarım, şanım Efendim.

Olan müsbetlerin sendedir ası
Vahiyle birlikte getirdin nassı(*)
Bütün peygamberler adamın hası
En büyük efendi, benim Efendim…
Efendim, Efendim, canım Efendim…

23/10/’10
Hanifi KARA

(*) Resûl-üs sakaleyn: İns ve cinnin peygamberi.
Nass: Âyet ve hadis