Önümden geçeni küstah sayanlar
Yıllardır kapımı vurmaz oldular
Biricik akrabam canım diyenler
Şimdi hatır gönül sormaz oldular
Kimisi ustamdı, kimi çıraktı
Şu gönül onlara sanki duraktı
Hepsi bir anı, bir acı bıraktı
Bir kuru selamı vermez oldular
Akrabalar da el, ayak çektiler
Tüm umutlarımı, yakıp, yıktılar
Ne huzur ne mutlu an bıraktılar
Çektiğim çileyi görmez oldular
Düğünde, bayramda ararda özüm
Dönüp de bakmazlar ağlasa gözüm
Şimdi boş laf gelir onlara sözüm
Kapımı çalıp da girmez oldular
Canım dediklerim canımı yakanım
Gurbet köşeleri oldu mekânım
Çıkarcı dostlarla yanarken canım
Gelip de yaramı sarmaz oldular
Dört kitabı açıp, baksam kadere
Endişem, telaşım geçmiş boş yere
Necati ölsen de göz göre, göre
Yarana merhemi sürmez oldular
Necati KEÇELİ
İZMİR 27.05.2013
Kayıt Tarihi : 27.5.2013 15:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Unutulanlara
![Necati Keçeli](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/27/canim-diyenler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!