Canım Dilberim Şiiri - Mevlüt Bicik

Mart’ın üçünde çıkıverince kur
Sanki aramıza çekiliverdi sur
Bâri oralarda sen saglıcakla dur
Durulmuyor buralarda sensiz dilberim.

Mutfak’a giripde pişiriyorum aşı
Hemen aglıyom kesilince soganın başı
Sel olup akıtıyorum gözümden yaşı
Yaşanmıyor buralarda sensiz dilberim.

Oturuyorum masaya senin sandalyen boş
Kursagıma tıkanır lokma,gönlüm ise nâ’hoş
Bitir artık bu çileyi de gayri yuvana koş
Coşulmuyor buralarda sensiz dilberim.

Yapılan yemeklerin sofrada olmuyor tadı
„Bekarlık sultanlık“ mış sözünün var sadece adı
„Evlilik rezillik“deselerde râzıyım ben hükmü versin kadı
Evimizin tadı da yok buralarda sensiz dilberim.

Olunca akşamlar uyku girmez olur gözüme
Yalnızlık mahsusdur Allah’a,sensizlik dokunur özüme
Saga sola döne döne sabahlarımda varamam çözüme
Hayat bile çekilmiyor buralarda sensiz dilberim.

Cennette bile huzur bulamamış babamız Havva’sız
Burası ev degilde sanki magara hemde hava’sız
Hiç bir hastalık yoktur ki olmasın şifasız deva’sız
Şuruplar bile şifa olmuyor artık sensiz dilberim.

Kırcavî der ki! Hiçbir işe yaramıyor hanımsız yuva
Yuvaları anasız bırakma diye rabbime ediyorum dua
Evin bereketi hanımlardır. Onlarsız dolmuyor kova
Huzuru yakalıyamıyorum evde sensiz dilberim.

Mevlüt Bicik
30 Mart 2009
Esslingen