Canım'dan Cânan Gidiyor

Ey sevgili etme zûlüm, ömrümden zaman gidiyor.
Nâr-ı âşkınla yanarken, canımdan canan gidiyor

Bî çâreyim gel gör beni, yâr serteser oldum harap,
Şol Mecnûnun adı çıkmış, adıma fermân gidiyor.

Âşkının nârında yanmak, bil ki hoş geliyor sana,
N'ola Ferhat dağı delmiş, şol içimden kan gidiyor.

Kalmadı sabr-ı kararım,
her yerde seni ararım.
görmüyorsun târumârım.
bazen su-i zân gidiyor.

Âşkınla yanan gönlümü, lâl eylemişim dilimi.
Bir nazar kıl gör halimi, dizimden derman gidiyor.

Bulamadım ben bir-çâre, derdimi ayân ederek,
Kalmadı neşeden eser, bütün heyecân gidiyor.

Ey benim çeşmi siyahım, sensiz dünya zindan bana,
Âteş-i hicranla herdem, gönlüm perişan gidiyor.

Bir yâre açtın sîneme, marifet mi bu sevgili,
Bir mucize göster bana yoluna bir can gidiyor.

Şerifeyim geçti zaman ecel gelir vermez aman,
Çare kıl ey yüce sultan, canımdan cânan gidiyor.