Canım dan Can Gidiyor Şiiri - Şerife Gün ...

Ey sevgili, etme zulüm, ömrümden zaman gidiyor.
Nâr-ı âşkınla yanarken, canım dan ah can gidiyor

Bî çâreyim, gel gör beni, yâr serteser oldum harap,
Şol Mecnun'un adı çıkmış, adıma fermân gidiyor.

Aşkının nârında yanmak, bil ki hoş geliyor sana,
Ne ki! Ferhat dağı delmiş yâr içimden kan gidiyor.

Kalmadı sabr-ı kararım, her yerde seni ararım,
Görmez misin târumârım
bazen su-i zân gidiyor.

Aşkınla yanan gönlümü lâl eyledim ben dilimi,
Bir nazar kıl gör halimi dizimden derman gidiyor.

Bulamadım ben bir-çâre derdimi ayân ederek,
Kalmadı neş'e den eser bütün heyecân gidiyor.

Ey benim çeşmi siyahım, sensiz dünya zindan bana,
Âteş-i hicranla herdem gönlüm perişan gidiyor.

Şerifeyim geçti zaman, ecel gelir vermez aman,
Çare kıl ey yüce Rahman, canımdan ah can gidiyor.