Canım Çok Acıyor Şiiri - Buse Uzunoğlu

CANIM ÇOK ACIYOR

Canım acıyor,ağlıyorum yine
Kalbim sızlıyor,içten içe.
Okadar kirlendiki kalbim,
Artık temizleyemiyorum.
Özlüyorum eski halini...
Seni unutmak için kalbimi açtım...
Her gelen dahada yaraladı,kirletti.
Eskiden tek bi yara kabuğu vardı,
İçten içe kanayan...
Şimdi kanını durduramıyorum.
Sargılarda yetmiyor,acılar bitmiyor...
Oysaki benim tek istediğim,sevgiyi paylaşmaktı.
Benim sevdiğim gibi sevmek ve sevilebilmekti....
Ama olmadı...
Ne sevmeyi becerebildim ne de sevilmeyi
Bana kimse yakıştırmadı.
Hep elimde kalan,kanayan yaralarım ve
Bir avuç dolusu gözyaşı oldu.
Ben her defasında belki mutlu olurum,
Belki sevilirim umuduyla sarıldım
Ama hep malubiyetti bana kalan.
Artık öyle bi umudumda kalmadı.
Ağlamak istiyorum,hıçkırarak
Bağırmak...
Kendimi anlatmak istiyorum
Taşa,toprağa,ağaçlara,kuşalara...
Ağlamak istiyorum kimsenin olmadığı bir şehirde,
Herzaman olduğu gibi sessiz ve yanlız.
Ağlamak istiyorum...
Ama bu defa neden ve niye olduğunu bende bilmiyorum...
Belkide böylesi acımasız,
Böylesi zalim dünya ağlatıyor beni bukadar...
Artık kapattım kalbimi,
Bunca yaradan sonra öğrendim
Kimseyi sevmemeyi...
Mutlu musun? desen şimdi
Hayır yine değilim
Yanlızlıkta mutlu eymiyor beni.
Bırakmıyor eskiler yakamı.
Dünü yaşamaktan bırak yarını
Bugünü bile unuttum yıllar yılı...
Artık kapattım kalbimi,
Kaldırdım tozlu raflara...
Ama hala canım çok acıyor...
03.03_25.11.2008