SEN..boş koşuşturmalarla geçmiş ömrümün iflas etmiş yorgun bedenimdeki en değerli varlığımsın.SEN..gittiğinde azabını çektiğim,görmeden duramadığım,çilemsin,kahrımsım.SEN..gözlerinin içine baktığımda mutluluk hülyalarına daldığım tatlı rüyamsın.SEN..yalnızlıktan korktuğum yüreğindeki sığındığım barınağımsın.SEN..sevginle heyecan bulduğum gönlündeki sığınağımsın.SEN..sesinde hayata bağlandığım sensiz olamadığım nefesinden nefes aldığımsın.SEN..canımdan bile çok sevdiğim canım CANANIMSIN..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta