Yollar ne kadar uzasa,
Ayıramaz seni benden.
Ah şu fakirlik olmasa,
Uzak kalırmıydım senden.
Mavi gözün bir hal olmuş,
Pempe yanakların solmuş,
……………………………………….
İşte bu beni kahreder.
Ne gece, ne gündüzüm var,
Her neşende bir hüzün var,
İki kalem bir sözüm var,
Dersin, evet, niye, neden?
Herkes gülsün ve eğlensin,
Kalbi yaralanan sensin,
Ruhumu saran bedensin,
Hayatta beni tek seven.
Senden gayrıya uzanamaz,
Ellerim, tanrıya niyaz,
Yeter bana yeter, bu haz,
İster beni terk eylesen.
Gülüm benim, canım benim,
Damarımda kanım benim,
Sevdiceğim karım benim,
Yarın yanındayım istersen.
DOSTOZAN/ 1964-ANKARA
Mehmet Hanifi SarıyıldızKayıt Tarihi : 25.9.2014 08:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babamın el yazması şiirleri içerisinde buldum. Anneme yazmış. ikinci kıtanın üçüncü mısrasını okuyamadık, orjinal kalması için bu şekilde bıraktık.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!