Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Mekanı cennet olsun
geride kalanlara ve siz değerli evlatlara
uzun hayırlı ömürler dilerim
sevgili dost
Can Hocam;
Babanızın vefat haberini aldım. Başınız sağolsun. Allah mekanını Cennet, kabrini nur eylesin. Dualarımız onunladır hocam. Size de sabırlar versin Mevla'm..
Mustafa CEYLAN
babaya iteattir her işin başı tebrikler
Canım Babama
Dilinin duası rahmet müjdesi
Bakışında gelecekler tomurcuk
Adımların şu toprağın neşesi
Çektiğin zahmetler alnında boncuk...
Sen ki sevenlerin en güzelisin
Babamsın, bahtımın hep güvenisin
Seneler geçse de ruhta yenisin
Akşamdan özledim, görmeye geldim...
Evlât hatırına yükün meşakkat
Işığın yok eder zulmeti kat kat
Sükûtun nasihat, sözün hakikat
Hürmetle elini öpmeye geldim...
Sevginde hayat var, bir güneş gibi
Tutarsın elinden düşen garibi
Her muhtacın babam sensin sahibi
Muhtaçlığım bitmez demeye geldim...
Yüzünün gülmesi gönül dileğim
Bükülmez sayende benim bileğim
Sana lâyık olabilmek isteğim
Lutfunla bayramı bilmeye geldim...
Bir nazar ey babam, senden bir bakış
Kavgayı bitirir, getirir barış
Gönlünden uzakta mevsimler hep kış
Bingül bahçesinde gülmeye geldim...
Kalbinde muhabbet nurdan çağlayan
Gayret timsalisin, zordan yılmayan
Gülmekte yüzüne bakan ağlayan
Dizinin dibinde ölmeye geldim...
Her canda benlik var, verdiği eza
Katranlar döküyor güzel beyaza
Seninle, sevginle dopdolu feza
Sevgine yüzümü sürmeye geldim...
Evlâdın babaya kusuru bitmez
Baba affetmezse o kasvet gitmez
Sen gülmezsen benim yüzüm hiç gülmez
Bağışın merhemdir, sürmeye geldim...
Sen yoksan dünyamda, dünya neresi
Sen varsan yanımda hiçtir gerisi
Sesin yer yüzünün en güzel sesi
Bu sese vurgunum, duymaya geldim...
Gözüm görmediyse yüceliğini
İdrak etmediysem inceliğini
Bilmediysem no'lur affeyle beni
Bastığın toprağı öpmeye geldim...
Sevgin varlığımda gıda üç öğün
Sağlığın sevincim, âdeta düğün
Sağlıklı bir ömür dilerim her gün
Elinden muhabbet içmeye geldim...
SAYGIYLA BABALAR GÜNÜNÜ KUTLAR ELLERİNDEN ÖPERİM.
Bir babaya yazılabilecek çok güzel şiirdi. Bu arada geç de olsa gününüz kutlu olsun. Tebrikler sevgili kardeşim. Sevgiyle kalın.
Seen Güneş'im senn Su'yumm
Yaşamım dünyam hayatt kaynağım..
Kimsee sarılmadıı bana kavuştuğumda
Seninn bana sarıldığın gibi güzell bakışlarınla
Bakışlarki insanı arındııran kollayan
Yüreğime senden başkasınıı hiçbir zaman koymam
Adımız varmıdır bizimde yürekk kapısıında olacakmı
Güzell bakışların bana birdaha öyle bakarmı......
Babaların hemen hepsi iltifatları ve saygının en güzellerini hak ederler..Ama o Baba var ya ağabey!!!....
Dularını bekliyorum inşallah!
Selamlarımla
çok güzel.tebrikler,saygılar
babaların gönlü yüreği sevgisi evlatları için en derin, en büyüktür.O öyle büyük; öyle büyük bir yürek ki içine iyisi ve kötüsüyle herşeyi sığdırır. O yüreğe layık olabilmek dileği ile.Babamızın ve sizin ellerinizden öpüyorum.Babalar gününüz kutlu olsun.Ellerinize ve o bulutlar gibi engin , yumuşak gönlünüze sağlık.
Sarıldım, öptüm aşkla….
Pırıl, pırıl parlayan atlas libas gibi
Sığındım, bebek muhtaçlığında
Örtündüm üstüme, eşsiz dizeleri
Örtündüm bakışı,güneş sıcaklığında…
Yüreğimi titretirken,mısraların nefesi
Sarıp sarmalayabilseydim düşleri
Avuçlarımda tutamam, kelimeleri
Öyle ya, nasıl tutulsun aşkın sesi….
Yağmur, nasıl rahmetse toprağa
Ve dönüşürken tomurcuk, yaprağa
Sıra dağ gibi dizilmiş, mısralarına
Yüreğim titrer, her harfin tozunda…
----
O kadar yakına gelmiş ki dizelerinde
Öptüm o elleri sevgiyle bende
Sevgi ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 27 tane yorum bulunmakta