Bana koyduğun babanın ismini gururla taşıdığım canım babacığım. Nasırlı ellerinle yanaklarımı okşayan ellerini, ağustos sıcağında çatlayan dudaklarınla öpüşünü, hasta olduğum da o mahzun bakışlarını ve insan gibi insan olmayı bana öğreten, adımı gururla taşıdığım dedem gibi, içinde insan sevgisi olsun diye koyan şerefli insan canım babacığım. On üç yaşımda öksüz kalışımı, bana gölgesinde anne sevgisini aratmayan genç yaşta gidişinle içimde sana olan hasretim özlemim yanına geldiğim gün bitecek sabırla bekliyorum canım babam.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta