Önümde duran yıkılmayan bir duvar
Gölgesinde serinlediğim hayallerimi yeşerdiğim
Heybetli bir liman
Kollarıyla yarınlarıma umut uzatan bir çınar
Sarıldığında cesaret bulduğum
Düşlerimin karanlık koridorlarına ışık tutan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta