Canım Babam Şiiri - Şule Ersöz

Sesinle uykumdan uyandım
Sevmedim gördüğüm bu rüyayı
Gitmeden görüşelim dedin
Elimden tutup bir yola girdin
Nereye gideceksin ki
Neden sonra görüşelim ki
Hatırlarsın dedin unutmazsın
İşte o an seni
Reşadiyedeki halinle hatırladım
Ne kadar büyüktün
Ne kadar sevgilimdin
Büyüsem de paltonu
Tek başıma tutabilsem
İki kardeş zor tutardık
Giyindiğinde havalara uçardık
Öyle bir kucaklardınki
Kollarında güvenle gülüşürdük
Eski halinle gördüm rüyamda
Sarıldım sarıldım canım babam dedim
Gideceğim zülme dedin
Gözyaşları içinde uyandım
Yatagım dar geldi sığamadım
Gece yarısı oldu telefon açıp
Sesini duyamadım
Kardeşimi aradım teseli aradım
Hayırlar olsun dendi
Gözyaşlarım dinmedi
Sesini bir duysam sakınleşeceğim o an
Canım babam
Gitmeden görüşelim dedin ya
Ben bu rüyayı hiç sevmedim
Yine güleceksin bana
Rüyaların tersi olur
Gitmiyorum diyeceksin
Kıyamıyorum canım babam
Kıyamıyorum
Her zaman gelemesem de
Sesini duymak istiyorum

Yarın sesini duyana kadar
Yatağım dar diken gelir bana
Sığamam hiç bir yere
Sakın gitme ha
Büyümüş görünsem de
Bu çocugun
Daha çok ihtiyacı var sana
Can babam
Canım babam
Beni sakın bırakma

10 Mayıs 2007
perşembe
01.54