Canım Babam Şiiri - Sadiye Ayhan

• 

  Mahir Odabaşı

  tebrikler..........başarılar...........
  BABALAR GÜNÜ
  
  17 Ağustos depreminde,
  Annemi ve seni kaybettikten sonra,
  Özel günleri unutmuştum baba.
  Ama şimdi tekrar hatırladım
  Bugün babalar günüymüş !
  Nereden öğrendin dersen,
  Çiçekçilerde ayrı bir hazırlık
  Çarşı, Pazar bilsen bir kalabalık.
  Bende, belki sizi hayalen görürüm diye,
  Koştum geldim, özel günlerde
  Ailecek beraber oturduğumuz ,
  Sizi benden ayıran apartmanın
  Tam karşınındaki yeşil parka.
  Kenarda duran banka oturmuş
  Ben sizi düşünürken baba,
  Beni emin bilmiş olacak ki,
  Yanıma yaklaştı küçük bir çocuk.
  Gözleri nemli ve titrek bir sesle,
  Bende oturabilir miyim abi dedi.
  Buyur dedim.Teşekkür ederek,
  Benim adım Ali dedi,
  Ve başladı anlatmaya
  Uzun hikaye işte.
  Babasını tanımıyor,
  O küçükken, babası evi terk etmiş
  Annesi benden bu kadar diyerek,
  Yeniden evlenip uzak şehre gitmiş.
  Bunlar iki kardeş sokakta kalmış
  Zavallının bakımsızlıktan,
  Üstü başı kir,
  Rengi de sapsarı olmuş.
  Parkları,köprü altlarını mesken tutmuşlar
  Muhanete muhtaç olmamak için,
  Çöpten topladıkları ekmeği
  Yeyip yatmışlar.
  Ve en önemlisi, bu da geçer diyerek
  Acıları, çileleri hep içlerine atıp,
  Omuz omuza vererek birbirlerini avutmuşlar.
  Hani baba hep derdinya sen,
  ‘’Aman oğul dikkat edin, çevrede hırlıda var, hırsızda var’’ diye.
  O zaman pek anlamazdım ne demek istediğini,
  Ama şimdi daha iyi anlıyorum baba.
  Çünkü, Ali’nin abisi hırsızların iftirasına kurban gitmiş.
  Sorgu sual derken, zavallının üç yılı hapiste bitmiş
  Ali’de abim suçsuz amcalar diyerek,
  Çevreden yardım talep etmiş !
  Ama nafile…
  Sonuç mu, hala haber yok
  Ben suçsuzum abi dese de, idarenin karnı tok
  İşin kahreden yönü ne biliyor musun baba,
  Kötülerin şerrinden
  Ali’nin abisinin lehinde şahitlik edecek
  Bir tek er kişi yok.
  Ali’de çekiyor yokluk içinde yok.
  Biz Ali ile sohbet ederken baba,
  Önümüzden bir çocuk geçiyor
  Babasının elinden tutmuş,
  Belli ki mutluluktan dünyayı unutmuş.
  Ablasının da bir elinde hediye paketi,
  Diğer elinde çiçek var.
  Bir zamanlar annemle sana aldığımız gibi
  Üzerinde ‘’babalar günün kutlu olsun ‘’ yazıyor.
  Bizde gıpta ile onlara bakıyoruz baba
  Çünkü ben annemi ve seni vakitsiz kaybettim
  Ali ise istenmeyip sokağa terkedilmiş
  Anne- baba tarafından unutulmuş bir çocuk.
  Yaşını sorarsan, yaşımın yarısı yani on buçuk
  Ali’yi tanıyınca sizi daha çok özledim baba.
  Çünkü siz beni asla terk etmediniz,
  Sizi benden deprem ayırdı.
  Ama Ali’nin durumu farklı
  Onun hem annesi, hem babası yaşıyor
  Zavallı istenmediği için, onlara kavuşamıyor
  Her ne olursa bunda da bir hayır vardır derdin
  Demek babalar gününde de hayır varmış baba
  İyi ki gelmişim buraya, yoksa siz mi çağırdınız?
  Çünkü Ali gibi saf ve temiz bir arkadaşım oldu.
  Nasıl olsa imkanımız var,paylaşmakta güzeldir.
  Artık bana, Ali için ağabeylik yapmak vardır.
  Bir babalar günüde böyle geçti işte baba
  Sen vesile oldun bir Ali kurtuldu ama,
  Belki geride binlerce Ali var.
  Bu günlerden habersiz,
  Yaşıyorlar sokaklarda,
  Çaresiz, çaresiz…
  (Mahir ODABAŞI- 2008)
  

  Devamını Göster

  • 3
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)