Canım Babacığım Şiiri - Münevver Şenol

Benim canım babacığım,
Seni öyle özledim ki,
Hiçbir dilde anlatamam.
Biliyor musun?
Kimi zaman, yatağımda ağlıyorum sessiz sessiz.
Ferhat gibi dağı delip, seni alsam,gelsem diyorum.
Lokman gibi şifa bulup, yaralarını sarsam diyorum.
Ah! , seni öyle özledim ki.
Gün görmedi, murat almadı, bu sözler senin için mi yazıldı.?
Sevmeye doyamadığın yavrularından, seni kimler ayırdı?
Burnumun direği sızlıyor baba, yokluğun yüreğimi oyuyor baba.
Ne olursun hiç olmazsa, rüyalarıma gir baba.
Seni, öyle özledim ki baba.