Canım Babacığım Şiiri - Şair Şahin Karaman

Bu gün yine akşam oldu,
Ama sen yoksun yanımda.
Gökyüzü kana bulanır her akşam
Güneşin kanlı gözyaşlarında...

Ben hep seni düşünüyorum,
Güneşin batışı ve gecenin ufuklarında…
Geceler karanlık yastadır sanki.
Gündüzler buruk hastadır sanki.

Yoksa her şey aynı mı acaba?
Ya da bana mı öyle geliyor seni kaybedeli.
Bu kadar kolay mı olacaktı ayrılmamız,
Karardı sensiz aydınlık dünyamız.

Resmine baktım yine senin bu gün.
İçime akıyordu bakışların derin derin.
Sanki bir şey söylemek istercesine,
Bana bakıyordu o mahmur gözlerin.

Ne olurdu içinden geçenleri
Söyleseydin daha önceden.
Şimdi anladım depremler nasıl olurmuş,
Yer nasıl oynarmış yerinden?

Ansızın çekip gittin aramızdan
Bir elveda bile diyemeden.
Kim bilir şimdi nerelerdesin?
Kimler var yanında?

Vursak da başımızı taşlara;
Alamayız haberini sorsak da uçan kuşlara.
Belki hiç el ele tutuşmadık
Ama biz seni hep sevdik.
Mekânında rahat uyu canım babacığım...