Canım Babacığım Şiiri - Sıdıka Emek

Baba demek ne zordu benim için
Hiç baba diyememiştim ki..
21 haziran hem doğum günüm,
Hem de babalar günüymüş Babacığım.
Mezarına beyaz karanfiller bıraktım,
Bir de yasin okudum üstüne,
Belki küçük yaşta terk ettiğin kızını hatırlarsın diye..
Belki yüzüme yağan yağmuru gökyüzünden görürsün diye.
Biliyorum bu yağmur 9 yıldır üzerine yağdı hep
Biliyorum beyaz kefenin çamur oldu..
Ben her 21 haziran da yeniden doğuyordum oysa
Bu yıl bir de babalar gününe rastladı doğum günüm.
Ne kadar acıydı varlığında yaşadığım yokluğunu
Yokluğunda da hatırlamak.
Kim bilir, kim bilebilir içimdeki acı fırtınayı
Kim bilebilir bir babanın yerine hiç bir şeyin tutamadığını..
Sen bile bilemedin canım babacığım..
Her babalar gününü doğdum doğalı hüzünle geçirdim,
Çünkü sen hiç yoktun
ŞİMDİKİ GİBİ..
Olsun sen benim biricik sevgilimdin,
Her şeyimdin..
Yine sensiz gündüz ve gece
Yine sensiz geçen saniyeler
Yine arkanda bıraktığın göz yaşı
Yine attım işte üzerine taşı,
Çünkü benim hiç suçum yoktu.
Ben seni çok seviyordum BABACIĞIM
Hala çok seviyorum..
Babalar günün kutlu olsun,
Eminim beni duyuyorsun.
Her ne kadar bu dünya da olmasan da
Öbürkü dünya ya geleceğim günü bekliyorsun
Bekle bir gün geleceğim CANIM BABACIĞIM...