Canım Babaannem Şiiri - Mustafa Çavuşoğlu

Sen koskoca bir dağ gibi kadın iken,
Dertlere kederlere pek aldırmaz iken,
Fırtına kopsa her yerde sarsılmaz iken,
Kara toprağamı? düştün babanannem.

Gün görmedin şu yalan dünyada,
Beysiz kaldın gencecik yaşında,
Heba oldu ömrün kimler uğrunda,
Yapayalnızmı? kaldın babanannem.

Temam yavrum deyişin kulaklarımda,
İnce bir sızı yükselir yanan bağrımda,
Arasam sanki bakacaksın telefona,
Bizi bırakıpta gittinmi? Babanannem.

Bekle cennet kapısında elbet geleceğim,
Çok özledim deyip ellerinden öpeceğim,
Ömrüm son bulana kadar dua edeceğim,
Kabrin cennet bahçesi olsun, babaannem.