Süzülüyordu gözyaşları yanaklarından ip gibi,
Yanardağdan çıkan lav değildi,ama yakıyordu geçtiği yeri,
Nasıl bir ateşti ki bu yakıyor ama görünmüyordu…
Bilemiyor,anlam veremiyordu bu küçücük bedenin taşıdığı akılla…
Hiç bilmediği,adını duymadığı,tatmadığı,yaşamadığı bir duygu çalıyordu kapısını…
Yüreğinden gelen içten ve yapmacıksız…
Tanışmıştı, adına “ S E V G İ ” dedikleri duygu ile o gün…
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman