Canım Anneme Şiiri - Derya Akkaş

Sensizlik zor geliyor,
Hem de çok zor.
Bir sesine muhtacım,
Bir de o mis kokulu tenine,
Senin yokluğun,
Bir nefes gibi doluyor içime,
Boğuyor kalbimi içten içe,
O gülüşün geliyor aklıma,
Kayıp hazineyi bulmuşçasına,
Yıldızlarla yarışan gözlerinde,
Parlayan...
Işıl ışıl saçların geliyor aklıma,
Sevgi dolu gözlerin,
Bir ok gibi saplanıyor,
Hiç bitmesin aydınlatsın
Nisan güneşini.
Bahar mı geldi,ne bu koku?
Toprak kokusu geliyor,
Açın pencereyi dolsun,
İyice içeri,kokunla
Birleşiyor,çiçeklerin rengi,
Kızıl yanan tenin,
Sanki yıkıyor derinden,
Uyandırıyor uyuyan kalbimi,
Bir fısıltı geliyor derinden,
Uzaktan da ayak sesleri,
Yoksa sen misin gelen?
Anne alıyorum kokunu,
Geceler boyunca uyumayan,
Hep başımızda olan sen,
Varlığın gökyüzünü aydınlatır,
Yokluğunsa zifiri karanlık.
Seni doya doya içsem,
Kanamam anneciğim.
Ab-ı hayat ol,
Bendimi sana doğrultup,
Kana kana içmek istiyorum,
Sevgini,şefkatini...
Gül sen sadece gül annem,
Ağlarsan kan ağlar içim.
Sanki buz kaplar içimi,
Sensin,senin duaların,
Korur hep bizi.
Bir an olsun yalnız bıraksan,
Dünya olur bize zindan,
Koca han duvarını yıkamayız,
Sensiz inan.
Sen bizim savaşçımız,
Sen bizim savcımız,
Sen bizim annemizsin.
Melek yüzlü,şefkatli annem,
Sen varken güleriz her dem,
Ah! Gönlüm ziyan olur dersen,
Sen bizim sevdamız,
Sen bizim türkümüzsün,
Doğruyu yanlışı öğrendiğimiz,
İlk öğretmenimizsin sen.
Seni çok seviyoruz,
Bunu da bil anneciğim.
(1 mart 2009)
Canımdan çok sevdiğim anneciğime...