Canım Annem Rüyamda Şiiri - Ümmü Seyfi

Her gece yolum sana düşüyor.
Senin yolunda galiba bana.
Dün gece yine gördüm rüyamda,
Özlemin ağır yükü omuzlarında.

Kirpiklerinin gölgesine sıgınmış,
İnci tanecikleri süzülürken yanaklarından
Hasretin acı feryadı yükseliyordu
Kavrulan dudaklarından

Canım Annem! öyle özledim ki kokunu,
Sıcacık kucagını,yemek tüten ellerini
Öyle özledim ki
Sende özlemişsin beni besbelli
Bir başka sarıldın dün gece sıska bedenime
Bir başka sokuldun küçücük yüreğime.

Canım Annem! rüyalarımdan çıkmadıgın gibi
Aklımdan da hiç çıkmıyorsun.
Seni düşünmek sevindirsede beni
Çok yoruyor şu minicik beynimi.
Yokluğunla yorgunluğum gelince bir araya
Çekilmez bir yük oluyor omuzlarıma.

Her gece erken giriyorum yatağa,
Çekiyorum yorganı başıma,sarılıyorum yastığa
Sonra...............başlıyor inciler sıralanmaya
Derken.............çıkıp geliyorsun sisler ardından

Öğretmenimden öğrenmiştim
İnsan ne düşünürse onu görürmüş rüyasında
Neden hep yalnız geliyorsun?
Kardeşlerimden haber vermiyorsun.
Bana olduğu gibi sanada çok uzaktalar belli.

Hatırlıyormusun? Canım Annem!
Birgün bana,
Zamanla diner gözyaşları,
Kurur pınarları demiştin
Çok... çok... aglayanların.

Neden kurumadılar?
Neden akıyor göz yaşlarım?
Neden? git gide dönüşüyorlar,
Çoşkulu çağlayanlara...

Canım annem üzme kendini
Etrafımda benim gibi,
Kimi öksüz,kimi yetim
Hem öksüz hem de yetim
Binlercesini gördüm.
Hepimizin ortak yanı,
Olmasa da bir tek yakını,
İyi ki var bu devletin
Şefkatli kolları
Ve sıcacık yuvaları.