Ben küçükken,
Annem hep beni düşünürmüş.
Henüz mini,mini bir bebek iken,
Geceleri hiç uyumazmış,
Hep başucumda beklermiş.
Sabahlara kadar ninniler söyler,
Ama yinede uyumamı beklermiş.
Geceleri ben uyumadığım zaman
Annemde sabaha kadar uyumazmış,
Öylece başucumda beklermiş.
Bana birşeyler olur diye korkarmış,
Çünkü; beni çok severmiş.
Sordum canım anneme...
Hala arada bir telaşla,
Geceleri yatağımda beni yoklarmış.
Artık daha iyi biliyorum...
Annemden daha yakın,
Annemden daha candan,
Kimseler olmazmış.
Kayıt Tarihi : 16.9.2008 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir oğlum Hakan NAR'ın Anneler Günü münasebetiyle; özelde Annesine,genelde ise tüm Annelere duyduğu duygularının; onun yüreğinden vefakat benim tarafımdan şiirleştirilmiş halidir.Çocuk serisi şiiridir.11.05.2008
Saygılar
Senin umutların vardı elimde
Düşünce yerlere, getiremedim
Anacığım derken yandı dilim de
Harfi kelimeye yetiremedim.
Domur domur ter olurdu yüzünde
Her gece sallardın beni dizinde
Cennet meyvesiydim senin gözünde
Oysa bir gül bile getiremedim. '
Mehmet Gözükara
Sizin şiire eşlik etme adına sayfamdam yarım bir yaprak getirdim.
Yüreğiniz dert görmesin.
Paylaşım için teşekkürler.
melek ayaz
TÜM YORUMLAR (10)