Canım Annem Şiiri - Osman Timuçin

Bana canından can verdin
Hayatından hayat verdin
Canım! Canım annem.

Şu garip, çileli dünyada
Dikenli hayat yolunda
Bırktında gittin annem.

Tut ellerimi düşeceğim
Ne olur gitme anneciğim
Diyemedim, diyemedim annem

Yüzünü göremedim
Seni tanıyamadım
Düşlerime gelmiyorsun annem

Susuz çöllerde gibiyim
Kana, kana sütün içemedim
Ömrümce susuz kaldım annem

Kucağında uyumadım
Yüzünü öpemedim
Tadın nasıldır annem

Ilık nefesini duyamadım
Sarılıp koklayamadım
Burnum sızlıyor annem

Kucağına alıp sevmeden
Ninni bile söylemeden
Gitmek olurmu annem

Beni bırakıp gitme dur
Ne olursun gitme dur
Diyemedim, diyemedim annem.