Güz güllerin, yine sensiz açtılar, canım annem
O kadar güzeller ki, keşke, görebilseydin sen de
Hepsine tek,tek, dokunuyorum ve kokluyorum
Ama hiç biri,senin gibi,kokmuyor ki annem
Ben daha çok; senin kokunu duymak isterdim
Hemde, sıkı, sıkı sarılarak, koklamak isterdim
Doya, doya; sine, sine, içime çekseydim derinden
Şimdi kara topraklar,seni kokluyor canım annem
Hasretle senin, güz gülleri,dallarına sarılıyorum
Dikenler batarsada batsın, hiç acı duymuyorum
Canımı çok acıtan,benim sensizliğimdir,annem
Her geçen günün ardından,daha çok özlüyorum
Sensiz kalınca ben, her gün, hep ölmek, istedim
Canımı çok acıtıyor, hep acısı, içimde sensizliğin
Yüreğim sensizliğe ağlıyor, seni özledim, annem
Mahrum kaldım hem senden, hemde sevginden
Zeynep Eroğlu 26 01 2010
Kayıt Tarihi : 26.1.2010 17:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tanpuani.10
Sayğılar.
TÜM YORUMLAR (9)