Okumayı sen öğrettin
Şimdi adım unutsan da
Gece uykusun hasrettin
Canım annem, melek annem
Gündüz ekin gece ekmek
Nere gitti bunca emek
Emeklerin boşmuş demek
Canım annem melek annem
Ellerin halı dokudu
Oğlun bununla okudu
Başka gelirin yok udu
Canım annem melek annem
Bişi yaptın bayramlarda
Yağlıda olsa yavanda
Bir tad vardı ayranlarda
Canım annem, melek annem
Ağladın belli etmedin
Mutluluk nedir tatmadın
Bir gece erken yatmadın
Canım annem melek annem
Servet sana kıyamıyor
Sıcağına doyamıyor
Çağırınca duyamıyor
Canım annem melek annem.
11.08.2009-SANCAKTEPE
Şevket CoşkunKayıt Tarihi : 12.8.2009 16:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
86 Yaşında alzeymer hastalığı yaşayan annem için gözyaşlarımla yazdığım bir şiir. Canım annem hiç okul yüzü görmemişken yedi çocuğuna okumayı yazmayı daha okula başlamadan öğreten bir anadır.Lise öğrencilerinin matematık dersine parmaklarını kullanarak yardımcı olmuş bir ana. Şimdi adımı karıştırıyor bazen. Anneler bir başka, başka bir şey demiyorum.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!