Ellerinle büyüttün nefesinle ısıttın
Uyku nedir bilmedin hep üstüme titredin
Kol kanat oldun bugünlere getirdin
Hayatını harcadın kendini düşünmedin
Aşkların en güzeli eli öpülesi anneciğim.
Sen öğrettin hep ayakta durmayı
Büyüklere saygıyı küçüklere sevgiyi
Anlattın hiç bıkmadın ilk öğretmenimdin
Huzur bulurdum inan kanatların altında
Melek yüzlü fedakar anneciğim..
Başımın tacısın gönlümünse sultanı
Ödeyemem hakkını ölsem bile kıyamam
Sevgi tomurcuğumsun kalbimde açan
Solmayacak rengimsin ebediyen açacak
Gül kokulu çiçeksin canım anneciğim..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
24/02/2007
Mehmet Ali TunaKayıt Tarihi : 26.2.2007 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!