ufacıktım,
parmak kadar boyumla sana koşardım.
koca kız oldun diye
haşlardın beni ,memeni ağzıma verirken
korkardım karanlıktan,
sevinirdim geceleri sana sığınmaktan,
hiç yorulduğunu görmezdim
eksik olmazdı gülümsemen yüzünden
seni çok severdim
korkardım ayrılmaktan,yalnız kalmaktan
geceleri ısınırdım kucağında
sabahları erkenden güne hazırlanan
okula gittiğimde dudakların dua ile kıpırdanır
önce Allah'a sonra beni bana emanet eden
biricik canım anneciğim
sesizce ağladığını,
gözlerindeki kederi unutamazdım
kıyamazdım sana sarılmaya ,
elmacık kemiklerini öperdim doya doya...
hala seni çok seviyorum ve özlüyorum
kesme taştan
renkli boncuklarını kolumda taşıyorum.
bana anlattığın masalları,
geçmişteki anılarını hiç unutmadım.
Mekanın cennet ,ruhun huzur içinde olsun
canım anneciğim seni çok seviyorum.
Kayıt Tarihi : 23.7.2019 00:14:00
Hayriye AygülKayıt Tarihi : 14.1.2021 01:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayriye Aygül](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/14/canim-annecigim-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!