Bana sen öğrettin ilk konuşmayı
Anne – baba demeyi yürümeyi
Ben senin sayende gördüm sevgiyi
Benim sevimli güzel anneciğim..
Dünyanın en tatlı annesi sensin
Şu içimi ısıtan bir sevgisin
Hoş gülüşünle ne de güzelsin
Benim için özelsin anneciğim..
Başımı koysam sıcacık göksüne
Dinlesem kalbinin tık - tık sesini
Minik ellerimle tutsam saçını
Okşasam doyasıya , anneciğim..
Sımsıcak bir sesle konuşuyordun
Bembeyaz ellerinle okşuyordun
Kucağına alarak öpüyordun
Benim sevimli canım anneciğim..
Anneciğim, dünyalara bedelsin
Gönlümde her an bir meleksin
Benim gözümde sadece sen varsın
Sevimli güzel canım anneciğim..
Kayıt Tarihi : 11.5.2017 23:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Güntekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/11/canim-annecigim-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!