Bu körpecik yavrun ne yaptı yine
Bırakmadın bende hal anneciğim.
Beni senin kadar kim anlar, söyle
Dayak çare değil, bil anneciğim.
Sen benim her şeyim, biricik annem
Gerekse yerine ölürüm hemen
Eğer üzüyorsam seni bilmeden
Bağışla yavrunu, gül anneciğim.
Sen annesin affet yaparsam hata
Asla üzülmeni istemem asla!
Başka çocukların yanında bana
Nolur deme aptal, mal, anneciğim.
Ben çocuğum bazen yanlış yaparım
Yalan, doğru, ne görürsem kaparım.
Üzülme gün olur akıllanırım
Birazcık sabırlı ol anneciğim.
Kayıt Tarihi : 13.3.2012 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri annesi tarafından dayak yiyen çocuk için yazdım. Şiiri çocuğa vererek annesini kucaklamasını, özür dilemesini ve bu şiiri kendisine vermesini istedim. Çocuk dediklerimi yaptı. Şiiri okuduğunda hüngür hüngür ağlayan anne çocuğunu bağrına bastı ve bir daha da çocuğunu dövmedi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!