Canım Anama Şiiri - Mehmet Güler

Gelişimi bekleyen o masum bakışlarını
Heyecanla çarpan tertemiz kalbini
Memedim diyen uzaktan duyulan sesini
İnan ki çok özledim canım anam.

Erkenden kalkıp yaktığın sobanı
Üzerine abanarak yürüdüğün asanı
Her gün itina ile düzlediğin yatağını
İnan ki çok özledim canım anam.

Bin bir emek hazırladığın bohçanı
Üzerinden hiç çıkartmadığın hırkanı
Üzerine örttüğün tertemiz yorganı
İnan ki çok özledim canım anam.

Alnına dökülen simsiyah zülüflerini
Banyodan sonra ördüğün beliklerini
İş yaparken koluna geçirdiğin kolluklarını
İnan ki çok özledim canım anam.

Ayağından hiç çıkartmadığın yamalı meshini
Kırmızı kesede sakladığın eski gözlüklerini
Dolaba özenle konulmuş kutu kutu iğne ipliklerini
İnan ki çok özledim canım anam.

Her gelişimde severek kestiğim tırnaklarını
Yana yatmış hasta uyuşuk ayak parmaklarını
Kat kat giydiğin temiz yamalı çoraplarını
İnan ki çok özledim canım anam.

Yana devrilip yattığın yer minderini
Katlayıp yüklüğe koyduğun döşeğini
Üstünden atlayıp geçtiğin kapı eşiğini
İnan ki çok çök özledim canım anam

Babamla oturup bizi beklediğin takını
Eşiğinde oturduğun hep açık olan kapını
Sıra sıra kibritlerle sabun koyduğun takanı
İnan ki çok özledim canım anam

Bin bir zahmetle yaktığın topraktan ateş ocağını
Tencereyi indirirken kullandığın tutacağını
Kavuşmamızda beni saran sevgi dolu kucağını
İnan ki çok özledim canım anam.