Gitiğim yolda
Toprağı kokluyorum, tıpkı anamı kokladığım gibi
Aam sarılmış bana elinde bir havlu saçlarımı kuruluyor
Kokusu aynı
Saçlarımı okşatarak kurularken sımsıkı sarılmışım ona
Göğsüne yaslanıyorum
Anam diyorum anam canım anam
Damla damla düşerken Nisan yağmuru
Başım yerde gidiyorum
Düşünerek dalgın dalgın gittiğim yere
Zaman yorgunu vücudum
Zorluyor ayaklarım.
Kollarım.
Anam diyorum, anam canım anam
Topraktan kabarcıklar çıkıyor
Ve
Toprak kokuyor
Tıpkı anamın kokusudur kokladığım
Anama
Anam diyorum ,anam canım anam.
.
Kayıt Tarihi : 6.4.2023 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!