Canım Anam Şiiri - Füsun Uluşahin

Ağlama annem...
Aldığım acılar elbet var.
Lakin şu hayat ta,
Sevinçleri almayı da bildim...
Ağlama anem, ağlama annem
Sen öğrettin bana,
Bildiğim en saf insanlığı.
Ayrılmadım iyi niyetten.
Herkese ve her şeye inat....
Yesem de dünyanın kazığını.
Açtım insan olana kapımı.
Sundum en ihtişamlı soframı.
Merak etne sakın
Ağlama annem, annem ağlama
Kalamadı kadir kıymet bilmeyen.
Üzüldüm belki zaman zaman,
Ama büyüdüm sayende.
Öğrendim görmemi istemediğin,
Acı da olsa gerçekleri...
Tasalanma benim için.
Emin adımlar ile kuruyorum,
Kendi gerçek dünyamı....

.