Canım Anam...! Şiiri - Ercan Yıldız

Anam canım anam!
İyi niyetlim, yufka yüreklim.
Çırpınışın revamıydı,
Yükü dünyadan ağır ömrüne.
Kime yarandı çabalayan ellerin.
Gözlerindeki inci tanelerini,
Kimler için heba ettin...
Oradan oraya koşturdun durdun...
Şöyle bir uzanıp yatmadın anam!

Ah! Anam, kıymetlim...
Pamuk yanaklım, cennet bakışlım,
Cefayı da gördün, yokluğu da,
Ne gün gördün ne sefa sürdün,
Savruldun durdun bir hayat rüzgarında...

Ah! Anam!
Uzansam dokunabilir miyim yüreğine,
Durdurabilir miyim zamanı...
Gözlerinin içindeki yaşları öpebilir miyim?
Yaşamı ve yaşadıklarını,
nasıl anlatabilirim?

Bu yalan dünyada, çok çektin anam!
Evimize çatı direktin anam!
Hem ana hem gardaş hem bacı oldun,
Emsali bulunmaz biriydin anam!

Gül kokulum, güzel anam!
Merhametlim, şefkat meleğim...
Göksünde güller, yüzünde hep nur,
Koynunda bir cennet kokusu durur.

01/02/2020-ELAZIĞ