Canım anam! Ne kötü şeymiş sensizlik;
Beni bıraktığında çok küçüktüm anam, Okuldan gelmiştim de eve, babama sordum anam neden yatıyor öyle, benim karnım aç bana yemek vermicekmi dedim… İki gözü iki çeşme babam; Annen çok yorgun yavrum dedi bana… Şimdi uyuyor, uyanınca da uzaklara gidecek dedi babam. Ne zaman gelecek diye sorunca da Sen büyüyünce oğlum demişti…
Senden sonra kimse tatlı tatlı bakmadı yüzüme. Senden sonra kimse canım oğlum deyip basmadı bağrına, hiç kimse senin kadar sevmedi beni anam...
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
